Palermo

Obejrzałem nowy film W. Wendersa - 'Palermo Shooting'. Polski, jak to częsta bywa nieszczęśliwie przetłumaczony, tytuł brzmi 'Spotkanie w Palermo'. Mimo dobrych recenzji w prasie muszę przyznać że jestem mocno rozczarowany. Płaskie pseudofilozoficzne teksty zirytowały mnie zdecydowanie zbyt mocno. Poetyka ujęć nie była w stanie nadrobić tej ułomności filmu. Postanowiłem jednak zaznaczyć ten film na blogu z powodów fotograficznych.
Raz - kręcąc się po uliczkach Palermo główny bohater (fotograf) używa kultowego aparatu fotograficznego - Plaubel Makiny o formacie 6x7. Oczywiście sporo kosztującego. Rzuciłem przed chwilą okiem na ebay - ponad 3000 dolców (używany). Tak czy inaczej aparat fajny, z zapadającym się (podobnie jak w Mamiyi 6) obiektywem. Już nie raz zdarzyło mi się zamarzyć o jego posiadaniu.

Dwa - Palermo pojawiło się w moim życiu w ciągu ostatnich dni już trzeci raz, a to podobno oznacza COŚ - przynajmniej Jo tak twierdzi. Niedawno o swoich zdjęciach w katakumbach Palermo opowiadał w Bielsku-Białej Morten Krogvold, a w nowym numerze "Fotografii" na ten temat pisze Bogdan Konopka.

Katakumby w Palermo to miejsce gdzie od XVI wieku przechowuje się zmumifikowane ciała zmarłych osób. Nie do końca jest jasne w jaki sposób zostały "zabalsamowane". W każdym razie całkiem dobrze zachowały się ciała, włosy a nawet oczy zmarłych. Mimo tego że są wystawione na działanie powietrza. Na dodatek zapach w katakumbach jest podobno normalny. Miejsce z pewnością niezwyczajne. Migawki (sic!) z tego miejsca można zresztą zobaczyć w filmie.